Co powiedzą inni?

Przemysław Kozielec
0 komentarz

„Co powiedzą inni?” – to projekt społeczny realizowany w ramach olimpiady Zwolnieni z Teorii. Dotyczy on wstydu i milczenia w sprawach tak istotnych, jak gorsze samopoczucie psychiczne czy konkretne zaburzenia. 

Projekt prowadzony jest przez pięcioosobową grupę uczniów z wrocławskiego LO VIII i ma na celu pokazanie ludziom, że należy mówić, przełamać wstyd i uświadamiać innych, jak poważną sprawą są zaburzenia czy kryzysy psychiczne

Trudno jest mówić o swoich problemach, przede wszystkim z obawy o opinię innych osób. Dlaczego z łatwością możemy powiedzieć przyjaciółce o tym, że złamaliśmy nogę, ale zdiagnozowaną depresję czy nerwicę wolimy ukrywać tak długo, jak to możliwe?

Na terenie Wrocławia i okolicznych miejscowości licealiści będą przeprowadzać skierowane do uczniów warsztaty, w ramach których pokażą, jak powszechny jest to problem oraz jak radzić sobie z różnymi emocjami – scenariusz będzie zależny od wieku grupy docelowej. Dla młodszych klas szkół podstawowych będą to zajęcia na temat emocji, sposobów radzenia sobie z nimi i mówienia o nich, natomiast starsi uczniowie będą mogli poznać różne zaburzenia, dowiedzieć się, jak można pomóc sobie lub komuś innemu, a przede wszystkim zrozumieć, jak poważne są to kwestie.

Inicjatywę zapoczątkowała jedna z rozmów w gronie licealistów na temat tego, jak trudno jest przekonać samego siebie do opowiedzenia innym o swoich problemach. Kiedy zaczyna boleć nas ząb, idziemy do lekarza, poddajemy się leczeniu. Natomiast kiedy zauważamy niepokojące objawy ze strony emocjonalnej, wolimy milczeć i udawać, że wszystko jest w porządku. Dlaczego? Boimy się. Jesteśmy przekonani, że inni nie będą chcieli nas zrozumieć. Uznają nas za osobę niezrównoważoną czy niebezpieczną. Z drugiej strony możliwe jest także, że usłyszymy komentarze, iż przesadzamy, użalamy się nad sobą, a inni mają gorzej i należy być silnym.

Celem projektu jest pokazanie społeczeństwu, że problem kryzysów psychicznych jest realny i niepokojąco powszechny, tak więc można (a nawet trzeba!) mówić o nich jako o faktach. Ważne jest również przypominanie, że emocje – także te określane jako “negatywne” – nie są niczym złym, więc nie należy ich unikać czy tłumić ani się ich bać. 

Licealiści chcą więc mówić głośno o tym, o czym wielu boi się chociażby pomyśleć. 

FB: @copowiedzainni
Mail: [email protected]

Zostaw komentarz

Ta strona korzysta z plików cookie, aby poprawić Twoje wrażenia. Zakładamy, że nie masz nic przeciwko, ale możesz zrezygnować, jeśli chcesz. Akceptuje Przeczytaj więcej

Polityka prywatności