Tytuł odstrasza? Jeżeli tak to szkoda. Ponieważ jest to jedno z najważniejszych, według mnie, wystąpień Kena Robinsona, powszechnie znanego eksperta edukacyjnego. Jego popularność opiera się głównie na trzech niezwykle ciekawych konferencjach TED, z których bijąca rekordy popularności jest najstarsza z nich zatytułowana “Do schools kills creativity?”. W dniu dzisiejszym, czyli 4 kwietnia 2020 prezentację obejrzało już ponad 64 miliony osób na samej platformie TED.
Chciałbym zachęcić do obejrzenia rzadziej odwiedzanego materiału z roku 2010. Tym razem słuchamy opowieści Kena Robinsona i jednocześnie oglądamy rysunkową wizualizację przedstawianych myśli. Ta pewna odmienność formy nie jest główną atrakcją. Najcenniejsza jest kompletność i precyzja przedstawianej koncepcji. Autor odnosi się zarówno do historii, kultury, współczesnych realiów, wiedzy naukowej dotyczącej uczenia się oraz doświadczeń dotychczas istniejącego systemu.
Odnosi się do sposobu organizacji zajęć, objawów niewydolności uczniów, nieadekwatności sposobów prowadzenia zajęć, do otaczających szkoły realiów, do archaicznej organizacji i celów instytucji oświatowych. Wiele elementów wykładu można rozbić na części i poddać oddzielnej analizie.
Tego jedenastominutowego wystąpienia nie słucha się łatwo, trzeba być mocno skoncentrowanym podążając za słowami Kena Robinsona i równocześnie powstającymi animacjami. Zainspirowany animacją, marzyłem o zakupie plakatu przedstawiającego całość zapisu wykładu. Nigdzie takowej nie znalazłem. Może jednak nie trzeba, może należy narysować swój plakat, stworzyć swoją edukacyjna opowieść.