Od ponad dwudziestu lat marzymy o stworzeniu szkoły Montessori, w której praca własna wypełnia większość czasu uczniowskiej aktywności. Marzenie nie wyjaśnia jeszcze naszej motywacji. Gdy odpowiadamy na pytanie dlaczego tego tak bardzo pragniemy, to powody wydają się bardzo racjonalne. Zależy nam na umożliwieniu uczniom usamodzielnienia się, umiejętności planowania, podejmowania decyzji, dokonywania wyborów, określenia swoich mocnych i słabych stron, podejmowania wysiłku pracy, stawiania sobie pytań, a także znalezieniu przestrzeni na budowanie relacji z naszymi podopiecznymi.
O ile przez lata metoda Montessori ciekawie rozwija się w przedszkolach i klasach I-III, to już na poziomie starszych klas szkół podstawowych i liceum metoda napotyka bariery, czy to strukturalne, wynikające z systemu organizacji nauki, czy też leżące w samych zespołach nauczycieli.
Wiosną bieżącego roku opisaliśmy nasz zamysł, który nazwaliśmy DOM MONTESSORI. Przedstawiliśmy wizję i dokumenty radom pedagogicznymi naszych szkół w Koszarawie Bystrej. Po zaaprobowaniu przez Radę Pedagogiczną zaczęliśmy tworzyć zespół nauczycieli. Póki co nieduży, ponieważ planowaliśmy po jednej grupie klas młodszych, starszych i licealistów. Zadanie to nie było proste, porównywalne z gromadzeniem ludzi na wyprawę w nieznane, gdyż mamy wizję i plan, ale „droga, ląd i warunki na nowej ziemi” nie do końca są znane. Jedynym pewnikiem jest to, iż trzeba będzie się zmagać z wieloma przeciwnościami, których na wstępie nie jesteśmy w stanie przewidzieć.
Udało się, choć z wielkim trudem, znaleźć ludzi gotowych podjąć to wyzwanie, zaryzykować i zacząć pracować w zupełnie inny sposób. Podobnie z rodzicami i uczniami. Opowiadaliśmy o tym co planujemy, jak to BĘDZIE wyglądało, choć nie mogliśmy jeszcze pokazać jak, to miałoby wyglądać. W czerwcu 2022 roku zebrała się grupa śmiałków, zarówno do klas I-III, IV-VIII jak i liceum.
Lipiec i sierpień poświęciliśmy na remont oraz przygotowanie sal i przestrzeni do pracy w naszym Domu Montessori. We wrześniu ruszyliśmy! Przeznaczamy około czterech godzin dziennie na pracę własną, prowadzimy „wielkie opowieści” (zajęcia, w których przedstawiamy, integrując różne obszary wiedzy, historię rozwoju wszechświata, życia na Ziemi, pisma, cywilizacji). W naszym zespole rozmawiamy co tydzień o tym, co poprawić, co zmienić lub zmodyfikować. W Domu Montessori panuje cisza… Najmłodsze dzieci pracują z materiałem Montessori, uczą się czytać, pisać, współpracować, słuchać się nawzajem. Po miesiącu widzimy, jak codzienne rytuały, spotkania i modlitwa w kręgu, podejmowane obowiązki i troska o pracownię i o siebie nawzajem pomaga nam w zagłębieniu się w coraz to nowe przestrzenie wiedzy i umiejętności. Starsi uczniowie troszkę się ”odszkalniają”, uczą się planować pracę, myśleć o tym co mają robić, z czym pracować, co jest trudne, a co łatwe, co ich ciekawi i co to znaczy pracować z materiałem.
Obecnie przed nami kolejny ważny etap, mija moment fascynacji samym zamysłem pracy własnej, swobodą. Teraz nadszedł czas na wejście w rytm pracy, szukania pomysłów na uczenie się, na określenie co jest trudne, co łatwe, na znalezienie wsparcia i pomocy. Zdaliśmy sobie także sprawę, jak wiele możemy już powiedzieć o naszych uczniach, ich pracy, umiejętności organizowania się, o samodzielności, pisaniu czy rozwiązywaniu zadań.
Jednocześnie jako zespół przyglądamy się naszym pracowniom, oceniamy ich ustawienie, uzupełniamy materiały lub niektóre usuwamy, zastępując innymi. Zastanawiamy się, jako nauczyciele, nad naszymi rolami, sposobami komunikacji z dziećmi, obserwacjami, a także zwyczajami, które wprowadziliśmy lub powinniśmy wprowadzić.
Zainteresowanych rozwojem naszej innowacji zapraszamy do obejrzenia podcastów lub filmów, jakie im poświęciliśmy. Zapraszamy również na Kurs Montessori Online i stacjonarny kurs Montessori, który może być doskonałą okazją do wejścia w świat Montessori!